ΑΓΩΓΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ - ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ ΘΕΩΡΙΑ

Το διάφραγμα είναι ένας αρκετά πλατύς και λεπτός μυς. Εξυπηρετεί στον διαχωρισμό της θωρακικής κοιλότητας από την κοιλιακή και παίρνει μέρος στην αναπνευστική λειτουργία.Το εμπρόσθιο επάνω τμήμα του στηρίζεται από την ξιφοειδή απόφυση του στέρνου ενώ στα πλάγια στηρίζεται στην εσωτερική επιφάνεια από τα πλευρά του θώρακα. Στο πίσω μέρος καταλήγει και στηρίζεται στους οσφυϊκούς σπονδύλους της σπονδυλικής στήλης. Ανάμεσα στις πλευρές βρίσκονται οι μεσοπλεύριοι μύες οι οποίοι μαζί με το διάφραγμα είναι οι κύριοι μύες που συντελούν στη λειτουργία της αναπνοής.

· Στον προφορικό λόγο, οι συμμετέχοντες/ουσες συνήθως βρίσκονται στον ίδιο χώρο και χρόνο έτσι ώστε να συνεισφέρουν από κοινού στον λόγο. Επίσης, συχνά στηρίζονται σε κοινές γνώσεις και εμπειρίες τους για την ερμηνεία όσων λέγονται, οπότε δεν χρειάζεται να δίνουν πολλές πληροφορίες που είναι ήδη γνωστές.

· Ο προφορικός λόγος παράγεται «αυθόρμητα», διαμορφώνεται δηλαδή τη στιγμή που εκφωνείται υπό την πίεση του χρόνου και του/της ακροατή/τριας. Γι’ αυτό παρουσιάζει διακοπές, επικαλύψεις μεταξύ των συνομιλητών/τριών, δισταγμούς, (αυτο)διορθώσεις, συντακτικά ατελείς και ανολοκλήρωτες προτάσεις, παρατακτική σύνδεση, ενεργητική σύνταξη, επαναλήψεις, επανεκκινήσεις και γενικευτικούς όρους.

· Στον προφορικό λόγο, οι συνομιλητές/τριες έχουν κατά κανόνα ακουστική ή/και οπτική επαφή . Μπορούν έτσι ο/η καθένας/καθεμία να αντιδράσουν άμεσα σε όσα λέει ο/η άλλος/η και να ζητήσουν διευκρινίσεις.

Αντίθετα,

· Στον γραπτό λόγο, οι συμμετέχοντες/ουσες δεν βρίσκονται κατά κανόνα στον ίδιο χώρο και χρόνο ούτε μοιράζονται πάντα κοινές εμπειρίες , οπότε ο/η παραγωγός του κειμένου χρειάζεται συχνά να περιγράψει αναλυτικά την κατάσταση στην οποία αναφέρεται, τα πρόσωπα που συμμετείχαν σε αυτή κλπ.

· Ο γραπτός λόγος είναι προσχεδιασμένος, καθώς ο/η συγγραφέας έχει άνεση χρόνου για έλεγχο, διορθώσεις, ξαναγράψιμο. Γι’ αυτό συνήθως εμφανίζει ολοκληρωμένες συντακτικά προτάσεις, περισσότερη υποτακτική σύνδεση και παθητική φωνή, πιο εξειδικευμένο λεξιλόγιο κλπ.

· Οι αποδέκτες/τριες του γραπτού λόγου είναι απόντες/ούσες και παραλαμβάνουν το κείμενο ύστερα από μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι μόνο αργότερα μπορούν να αντιδράσουν σε αυτό και μάλιστα χωρίς ο/η παραγωγός του να είναι πάντα σε θέση να ακούσει ή να διαβάσει όσα έχουν να πουν.

Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν απόλυτες διαφορές μεταξύ προφορικού και γραπτού λόγου, αλλά διαβαθμίσεις. Τα προφορικά και γραπτά κειμενικά είδη κατατάσσονται σε ένα συνεχές, στη μια πλευρά του οποίου έχουμε την προφορικότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από αμεσότητα, ρυθμικότητα και συμμετοχικότητα, και στην άλλη τη γραφή, η οποία χαρακτηρίζεται από εμμεσότητα, ανάπτυξη και αφαίρεση.

1) κοιλιακή ή διαφραγματική αναπνοή

2) πλευρική αναπνοή 

3) θωρωκική αναπνοή

Η τεχνική  διαφραγματική αναπνοή,  είναι μια ιδιαιτέρως χρήσιμη τεχνική την οποία χρησιμοποιούν κυριως οι ηθοποιοί, οι τραγουδιστές,  οι δημοσιογράφοι και ολοι όσοι χρησιμοποιούν σαν εργαλείο τη φωνη τους. Κατά τη διάρκεια της κοιλιακής-διαφραγματικής αναπνοής ο αέρας παραμένει στους πνεύμονες αλλά καταλαμβάνει χώρο και στο κατώτερο μέρος αυτών, γεγονός που προκαλεί την συστολή του διαφράγματος, το κατέβασμα του, που φουσκώνει την κοιλιά μας και διογκώνει την περιοχή των πλευρών μας πίσω, στην κατώτερη πλάτη. 

1) προλαμβάνει και ελέγχει το άγχος 

2) σταθερότητα φωνής 

3) ορθή άρθρωση στην εκφορά, ένταση και διάρκεια 

4) Ο ίδιος δεν κουράζεται και δεν λαχανιάζει

5) επιτυγχάνεται η αυτοσυγκέντρωση

Η στίξη συντελεί στην καλύτερη κατανόηση,  πρόσληψη και εκφραστικοτητα. Αποσαφήνιση των εννοιών και των νοημάτων, διασφάλιση της έκφρασης των συναισθημάτων και η αισθητική επεξεργασία του λόγου με την ταυτόχρονη διαφοροποίηση των ηχητικών αποχρώσεων.

Η μυική χαλάρωση είναι απαραίτητη για το σώμα του ηθοποιού ώστε να απελευθερωθεί από την ένταση  το σφίξιμο και το στρες. Έτσι αυξάνεται η ισορροπημένη κατάσταση του σώματος του βοηθώντας τον στην απόδοση των συναισθημάτων του καθώς και στην ερμηνείες του.

1) θωρωκική 

2) διαφραγματική 

3) μικτή 

Είναι η δύναμη με την οποία εκτελείται η φωνητική λειτουργία. Αυτό επιτυγχάνεται με την δύναμη του εκπνεόμενου αέρα και το εύρος της δόνησης των φωνητικών χορδών. 

1) Οι μεταβολές της έντασης, σταδιακες ή απότομες.

2) Η έκφραση με τέτοιο τρόπο ώστε να εκφράζει τα αισθήματα, τις εικόνες και τα νοήματα του κειμένου. 

3) Η διαφοροποίηση της μελωδίας