Μέσα από το συνδυασμό μουσικής και κίνησης, αναμφίβολα, τα παιδιά γνωρίζουν καλύτερα το γνωστικό σχήμα του σώματος τους, καλλιεργούν τις κινητικές τους δεξιότητες και συνειδητοποιούν καλύτερα το χώρο και τη θέση τους σε αυτόν. Κινήσεις όπως περπάτημα, τρέξιμο, σύρσιμο, παλαμάκια, χτύπημα των ποδιών, στροφές, τέντωμα κ.ά. χρησιμοποιούνται στη μουσικοκινητική αγωγή καθώς αποτελούν ένα σημαντικό μέσο για τη μουσική και αισθητική ανάπτυξη των παιδιών.
Τέσσερις βασικοί παράγοντες που αφορούν κάθε σωματική κίνηση είναι ο χώρος, ο χρόνος, η ένταση και ο χαρακτήρας της. Στην αρχή τα παιδιά σε συνδυασμό με τη μουσική κινούνται ελεύθερα στο χώρο δοκιμάζοντας διάφορους προσανατολισμούς όπως μπροστά-πίσω, αριστερά-δεξιά κ.ά. Στη συνέχεια εξοικειώνονται με τιςχρονικές αλλαγές που μπορεί να έχει η κίνηση τους δηλαδή επιβραδύνουν ή επιταχύνουν τις κινήσεις τους. Η ένταση της κίνησης συσχετίζεται με την αυξομείωση της δηλαδή τα παιδιά κινούνται σιγανά-δυνατά-σταματούν για λίγο. Τέλος, ο ιδιαίτερος χαρακτήρας κάθε κίνησης μπορεί να γίνεται π.χ. κοφτά-χαλαρά κ.α. Όλες αυτές οι μουσικοκινητικές εμπειρίες προσφέρουν στα παιδιά τη δυνατότητα μιας πληθώρας συνδυασμών αλλά και άσκησης της φαντασίας και της ευρηματικότητας τους.
